Meleku është shoqërues i shpirtit të qetë dhe të mirë, ndërsa shejtani shoqërues i shpirtit që është i prirur nga e keqja. Transmetohet se i Dërguari i Allahut s.a.v.s. ka thënë: Edhe shejtani edhe meleku vijnë te njeriu, shejtani e frikëson me të keqen dhe e drejton kah mohimi i të vërtetës, ndërsa meleku me vizitën e tij e njofton për të mirat dhe e drejton në pranimin e të vërtetës, ndërsa ai që ndjenë këtë le ta dijë se kjo është nga Allahu dhe duhet të jetë falënderues për këtë. Ndërsa ai i cili ndjenë pëshpëritjen e shejtanit le të mbështetet në Allahun nga djalli i mallkuar,” pastaj lexoi ajetin e Kuranit: “Djalli ju frikëson nga varfëria dhe ju urdhëron për të këqija, e All-llahu ju garanton falje (mëkatesh) e begati; All-llahu është dhurues i madh, i dijshëm.” (El-Beqare, 268)
Thuhet se hz. Jahja a.s. një ditë në dorën e shejtanit pa disa fije me materiale dhe ngjyra të ndryshme andaj e pyeti: “O i mallkuar, çfarë janë ato fije që shoh në dorën tënde? Ai i tha: “Këto janë llojet e dëshirave të bijve të Ademit dhe nëpërmjet këtyre i robëroj ato. Ai e pyeti: A e ke fijen time me të cilën mund të më robërosh? Ai i tha: “Jo, sepse dora ime nuk i arrin ata që janë të pagabueshëm.” Jahja e pyeti: “A sheh tek unë diçka që ta tërheq vëmendjen?” Shejtani u përgjigj: “Tek ti ka një gjë që më tërheq vëmendjen, çdo herë kur hash bukë , ushqimi i tepërt që merr, me orë të tëra të pengon nga namazi dhe përmendja e Allahut.
Jahja a.s. tha : “Unë i premtoj Zotit se asnjëherë nuk do ta teproj në ushqim.”
Përktheu: A. D. Islampress
