Hfz. Mehas Alija
Ky opinion thekson rëndësinë e bashkëpunimit dhe solidaritetit brenda një shoqërie ose bashkësie. Nëse çdo individ do të vendoste interesin e tij personal mbi atë të tjerëve, mbi interesin e përgjithshëm, pasojat do të ishin katastrofike. Umeti, si një bashkësi kolektive, nuk do të kishte asnjë shans të bashkohej. Kjo do të çonte në fragmentim dhe përçarje, duke e bërë të pamundur ndërtimin e një xhemati të fortë dhe unifikuar.
Kur secili individ i jep përparësi egoizmit dhe lakmisë, ndjenja e përbashkët humbet, dhe secili fillon të besojë se e vërteta është në anën e tij. Ky fenomen ndikon negativisht në marrëdhëniet mes njerëzve dhe e dëmton kohezionin social. Në një mjedis të tillë, ku çdo individ ndjek vetëm interesat e veta, bashkëpunimi dhe dialogu zëvendësohen me rivalitet dhe mosbesim.
Për ta arritur një shoqëri të shëndetshme dhe të qëndrueshme, është thelbësore që individët të mësojnë të balancojnë interesat personale me ato të grupit, respektivisht të xhematit. Vetëm nëpërmjet një angazhimi të përbashkët dhe të sinqertë për mirëqenien e të gjithëve, mund të krijohet një ambient ku harmonizimi, besimi dhe respekti ndihmojnë në ndërtimin e një bashkësie të fortë dhe kohezive. Kjo është një sfidë e madhe, por është e nevojshme për të siguruar një të ardhme të mirë për të gjithë.
“E bashkohuni dhe mos e ndani veten tuaj, dhe mbani lidhjet me Allahun.” (Kur’an: Ali Imran, 103)
“Muslimanët janë si një trup; kur një pjesë e tij dhemb, pjesët e tjera ndihen të shqetësuara.” (Hadith: Buhariu dhe Muslimi)
“Kushdo që dëshiron një vend në pjesën qendërore të Xhenetit, le t’i përmbahet xhematit, sepse shajtani është me atë që ndahet, me atë që vepron i vetëm dhe largohet prej atyre që janë dy e më shumë.” (Imam Tirmidhiu)
“Një drurë që rritet vetëm është i vetmuar, por një pyll që rritet së bashku është i fortë.”
(Islampress)
