Falënderimi i takon Allahut të Plotfuqishëm, Zotit të të gjitha botëve! Paqja dhe bekimet qofshin mbi pejgamberin Muhamed (savs), mbi familjen e tij të nderuar, mbi sahabët dhe mbi të gjithë pasuesit e tij.
Vëllezër të dashur!
Hutbeja e sotme titullohet: Imtësirat janë gjëra të mëdha!
Allahu i Plotfuqishëm në Kuranin fisnik na porosit:
فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿٧﴾ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿٨﴾
„Kush ka punuar ndonjë të mirë, qoftë ajo e vogël madje sa thërmia, atë do ta gjejë, kurse kush ka punuar të keqe, qoftë madje sa thërmia – atë do ta gjejë.“
Vëllezër të nderuar!
Në ndjekjen tonë të gjërave të mëdha dhe veprave të mëdha, ne shpesh i harrojmë gjërat e vogla dhe veprat e vogla. Prandaj, sot dua ta tërheq vëmendjen tonë për rëndësinë dhe vlerën e veprave të vogla, të cilat përshkruhen në thënien popullore: “Gjërat e vogla nënkuptojnë jetë.”
Në parim, gjërat e vogla janë si pjesë të një enigme (puzzle). Sa më shumë pjesë që të montojmë, aq më i theksuar dhe më i bukur bëhet imazhi. Prandaj Pejgamberi (savs), në hadithet e tij më së shumti ka insistuar në gjërat e vogla. Kështu p.sh. ai na ka paralajmëruar që mos ta nënvlerësojmë asnjë vepër të mirë, pra edhe që ta takojmë vëllain (ose motrën) me fytyrë të buzëqeshur. Përpos faktit, që buzëqeshja në takimin me një vëlla apo motër është sadaka dhe vepër e mirë, ajo e ka edhe anën e saj psikologjike. Le të kujtojmë se, sa herë që kemi pasur probleme, ose ndonjë ditë të vështirë, buzëqeshja e një vëllai ose motre na e ka ndriçuar ditën. Madje ka mjaftuar një buzëqeshje e thjeshtë, që kemi marrë prej tyre në mesazh.
Pastaj Pejgamberi (savs), na ka thirrë që të ruhemi nga xhehenemi qoftë edhe me një gjysmë hurme. A mund të ketë më pak ndihmë se kaq? Mund të mos e ngopë, por ajo mund ta shpëtojë jetën e dikujt. Sido që të jetë, sado e vogël të jetë ndihma, ajo llogaritet në sadaka, kurse njeriu në Ditën e Gjykimit do të jetë nën hijen e sadakasë së tij derisa të japë llogari. Edhe, vetëm ofrimi i ndihmës për dikë është ndihmë, edhe nëse ai person e refuzon.
Nga ana tjetër, Pejgamberi (savs), na fton që edhe nëse e shohim se po bëhet Kiameti, dhe kemi një fidane në dorë, ta mbjellim gjithsesi. Pra, edhe pse e dimë se vepra jonë e mirë nuk do të japë fryte, pra edhe pse jemi të sigurtë se personi të cilit i ofrojmë, ndihmë nuk do të na ndihmonte nëse do të kishim nevojë për ndihmë, ne përsëri, duhet të bëjmë një vepër të mirë dhe ta ndihmojmë atë person.
Vëllezër të dashur!
Asnjë vepër nuk është e vogël, nëse Allahu i dashur e pranon atë, sikur që, asnjë vepër nuk është e madhe, nëse Allahu i dashur e refuzon atë. Çdo vepër e mirë është e mirëseardhur, sepse ndonjëra prej tyre mund të jetë vendimtare për hyrjen tonë në xhenet, në dashtë Allahu. Nuk ka rëndësi nëse atë vepër të mirë e kemi bërë për njerëz apo për gjallesa të tjera.
Pejgamberi (savs), ka treguar:
“Kur një burrë po ecte në rrugë (udhëtar) dhe e kishte marrë shumë etja, gjeti një pus, zbriti në të dhe piu pastaj doli. Ndërkohë, pa një qen që kishte nxjerrë gjuhën jashtë dhe po hante dhé të njomë nga etja. Burri tha me vete: Këtë qen e paska kapur etja siç më kapi mua. Atëherë ai zbriti në pus dhe mbushi me ujë mbështjellësen e këmbës (prej lëkure) pastaj e kapi për goje dhe i dha ujë qenit për të pirë. Allahu e lavdëroi atë për këtë punë dhe e fali.“ Njerëzit e pyetën: O i Dërguari i Allahut, a kemi shpërblim (sevape) edhe për kafshët? Ai tha: „Për çdo gjë të gjallë ka shpërblim (sevape).” (Transmeton Buhariu dhe Muslimi)
Vëllezër të nderuar!
Përveç që mund të jenë të mira dhe të dobishme, nga ana tketër, gjërat e vogla mund të jenë edhe të shëmtuara dhe të dëmshme. Prandaj, po e shfrytëzoj rastin t’i përkujtojmë për disa prej tyre, duke filluar nga këtu në xhami. Ato janë thuajse, në të gjitha xhamitë, gjatë tubimeve apo namazeve të përbashkëta, e veçanërisht në namazin e xhumasë.
Një nga këto gjëra është kthimi i shputave të këmbëve drejt Kiblës. Në dukje banale, por në esencë një gjë shumë e shëmtuar. Është një nga mënyrat më të cilat shprehet mungesë respekti, si ndaj njerëzve, ashtu edhe ndaj Qabes së nderuar.
Më pas, të ulurit mbështetur për muri duke u kthyer me këmbë të shtrira drejt njerëzve. Edhe kjo është një shenjë e dukshme që tregon mungesë kulture dhe mungesë edukimi, sidomos kur ulemi përballë femrave, të cilave me këtë rast ju shkaktojmë vështirësi dhe pengesa.
Pastaj disa gjëra të vogla në ezan dhe në ikamet, të cilat na e vrasin veshin dhe që duhet të rregullohen. Ato janë te shqiptimi i fjalëve: Hajje alel-selah dhe Hajje alel-fel-lah, e sakta është: Hajje ales-salah, pra ales-salah dhe jo alel-selah, pa shkronjën „L“. Edhe te shprehja e saktë Hajje alel-felah, pa e dyfishuar shkronjen „L“, sepse fjala “fel–lah” do të thotë fshatar. Dhe atëherë, në vend të “Eja në shpëtim“ nuk do të rezultonte “Eja te fshatari!”
Përveç gjërave të vogla të mësipërme, dëshiroj ta tërheq vëmendjen tonë edhe për faljen e dy rekateve namaz të tehijetul-mesxhidit ose të sunetit të xhumasë pasi që imami të fillojë ta mbajë hutben. Hutbeja është farz dhe asgjë nuk mund të ketë përparësi mbi të. Pra, nëse dikush hyn në xhami pasi imami e fillon hutben, ai është i detyruar të ulet menjëherë dhe ta dëgjojë hutben. Në lidhje me këtë, unë gjithashtu, jam i detyruar t’i paralajmëroj ata që flasin ose shikojnë në telefonat celularë, derisa imami e mabn hutben. Mos e bëni këtë! Mos e prishni namazin e xhumasë, kur tashmë ju është dhënë rasti që ta falni xhumanë!
Po ashtu, i paralajmëroj edhe ata që largohen nga xhamia menjëherë pas farzit të xhumasë. Askush nuk ju ndalon të dilni nga xhamia, por, duket të dilni në qetësi dhe mos t’i pengoni (me zhurmë) ata që kanë mbetur në xhami për të falur edhe ndonjë rekat.
Vëllezër të dashur! Le t’u kushtojmë vëmendje imtësirave, sepse ato janë gjëra të mëdha!
O Allah, falja Jote është shumë më e madhe se mëkatet tona, dhe mëshira Jote na jep shpresë më të madhe se veprat tona. Andaj, ki mëshirë për ne, na i fal mëkatet tona dhe mbuloje turpin tonë në Ditën e Gjykimit!
O Zoti ynë, na ndihmo në rrugë të mbarë. Largoje të keqen nga ne, dhe bëje që veprat tona më të mira, të jenë veprat e fundit në këtë botë!
O Zot, ndihmoju të rrezikuarve që t’i realizojnë të drejtat e tyre!
O Zot, çliroje umetin nga pandemia, nga okupatori dhe nga sundimtarët e dhunshëm!
O Zot, mos na sprovo neve me atë që nuk mund ta përballojmë!
O Zot, mos lejo asnjëherë që të na poshtërojnë ose mposhtin pabesimtarët.
O Zot, bëje që dita jonë më e lumtur të jetë dita e takimit me Ty! Dhe, me mëshirën Tënde na vendos në xhenetin e përjetshëm! Amin!
Pështati: Miftar Ajdini
