Ka thënë imam Shafiu r.h.:
“Nëse dëshiron që të jesh njeriu më i lumtur, atëherë bëje:
– që gëzimi yt të jetë në shenjë falënderimi ndaj Allahut,
– që pikëllimi yt të jetë në shenjë durimi,
– që heshtja jote të jetë meditim,
– që fjala jote të jetë dhikër, dhe
– që jeta jote të jetë bindje ndaj Allahut.
Bëhu sikurse zogu i cili në mëngjes dhe në mbrëmje e gjen furnizimin e përcaktuar, i cili nuk ka frikë se do të gdhihet pa nafakë dhe i cili nuk i bën dëm askujt.
Nëse don që zemra jote të jetë margaritar, pastroje nga ligësia dhe urrejtja.
Ji në këtë botë si një njeri i vetëm ose si një udhëtar.
Kur të falësh namaz, ji i pranishëm sikur të jetë namazi yt i fundit.
Kurrë mos fol diçka për të cilën do të kërkosh falje dhe ndjesë.
Dhe mos harro kurrë se fjalët:
“Hasbunallahu di ni’mel-vekil” (Na mjafton neve Allahu, mbrojtës i mrekullueshëm është Ai!)
– E shuajnë zjarrin, i shpëtojnë të përmbyturit dhe e ndriçojnë rrugën për të humburit.”
Përkthim: Miftar Ajdini
