“O Zoti im, unë kam nevojë për çkado që të më japësh!” (El-Kasas, 24)
Kjo është lutja e Musait a.s. që e tha kur arriti në Medjen.
Ishte këmbëzbathur, nuk kishte as ushqim as pasuri, ndërsa barku gati se i kishte shkuar tek shpina nga uria.
Imam Ibn Ashur thotë: “Kjo fjali bashkoi falënderimin, madhërimin dhe lutjen. Dhe në të vërtetë Allahu i dhuroi shtëpi, punë dhe familje.
Përktheu: A. D. Islampress
