– Ministria e Vdekjes -
Omer bin Abdulazizi, halifi i famshëm dhe nipi i Omer bin. el-Hattabit (r.a.), çdo natë i tubonte dijetarët e kohës së tij, e aktualizonte me ta vdekjen, Ditën e Kiametit dhe ngjarjet e ahiretit, dhe pastaj të gjithë do të qanin, sikur të prezantonin në xhenazen e ndonjë më të afërmi dhe më të dashuri të tyre!
Prandaj, nuk është çudi, që Omer bin. Abdulazizi llogaritet një nga sundimtarët më të drejtë!
Ai jo vetëm që i mblodhi dijetarët çdo natë dhe evokoi kujtimet e vdekjes, sprovat e varrit dhe ahiretit, por, ai kur erdhi në pushtet, gjëja e parë që bëri ishte emërimi i ministrit (ose këshilltarit) për vdekjen, dhe pastaj i emëroi ministrat e tjerë të qeverisë së tij!
Detyra e këtij ministrit ose këshilltarit të tij për vdekjen, ishte që në mëngjes, menjëherë pas namazit të sabahut, t’i jepte mësim halifit dhe t’ia kujtonte vdekjen, vendosjen në varr, mbulimin me dhé të lagësht e të ftohtë, si dhe sprovat e tmerrshme, me të cilat do të përballet në rrugën e tij të berzahut!
Si mund të mbetej halifi indiferent dhe i padrejtë, pas një mësimi kaq të tmerrshëm?!
Këtë nuk do të mund ta bënin as pushtetarët e sotëm, por, për fat të keq, pushtetarët e sotëm nuk emërojnë ministra dhe këshilltarë të tillë, ata më shumë preferojnë ministra dhe këshilltarë që i duartrokasin dhe i lavdërojnë ata për çdo veprim të tyre – qoftë pozitiv apo negativ !!!
Kurse kujtimi i vdekjes – do ta pranoni – në të vërtetë, është një mekanizëm i fuqishëm për shtypjen e oreksit për pushtet, uljen e arrogancës dhe eliminim e absolutizmit në strukturat qeverisëse !!! (FB – Sefik Kurdic)
Përkthim: Miftar Ajdini