Dy persona bien dhe jane dakord për faktin se tevekkul (mbështetja) ndaj Allahut të Madhërishëm është një nga veprimet më të mira dhe më të vlefshme të zemrës. Për më tepër, ajo përfaqëson gjysmën e besimit, ndërsa gjysma tjetër po kthehet tek Allahu, siç tha Imam Ibn al-Kayyim: “Në të vërtetë, besimi përbëhet nga dy gjëra: isti’aneh (kërkimi i ndihmës) dhe ibadeh (adhurimi); kështu që tevekkul është isti’aneh, ndërsa inabeh është adhurim. “
Duhet shumë kohë dhe hapësirë për të folur për tevekkul, dhe nuk është qëllimi ynë të flasim për atë temë këtu. Përkundrazi, qëllimi ynë është të tregojmë dy kuptime të sakta që gjenden në këtë akt adhurues madhështor, të cilat nganjëherë neglizhohen nga disa njerëz.
Kuptimi i parë:
Ka njerëz që janë të vetëdijshëm për tevekkulin dhe marrin të njëjtën gjë kur bëhet fjalë për gjëra të vogla dhe të thjeshta, ndërsa harrojnë ose lënë të njëjtat kur bëhet fjalë për ngjarje të mëdha dhe serioze. Prej tyre, ka edhe nga ata që përdorin tevekkulin vetëm kur u duhet të fitojnë diçka nga bota, të tilla si rrizku (furnizimi), shëndeti, dasmat, lindja e fëmijëve, etj. Gjithashtu, ka nga ata që përdorin tevekkulin ekskluzivisht për nevojat e tyre, pa dashur ta përdorin atë për te ndihmu të tjerët.
Imam Ibn al-Kajim vuri në dukje të gjitha këto gjëra:”Tevekkul-i më i mirë është: tevekkul gjatë vaxhibit (detyrimit) – d.m.th. një detyrim ndaj Krijuesit, ndaj krijesave dhe ndaj vetvetes – dhe më e gjera dhe e dobishme është: tevekkul i ndikimit të jashtëm në marrjen e përfitimit fetar, ose në heqjen e dëmit fetar; dhe kjo është saktësisht tevekkul i të gjithë Profetëve në vendosjen e besimit të Allahut dhe shtypjen e fesadeve të të pabesëve në tokë. Po kështu ky është tevekkul dhe pasardhësit e tyre, dhe pastaj njerëzit ndryshojnë në tevekkul sipas vullneteve dhe qëllimeve të tyre; kështu që ka nga ata që mbështeten tek Allahu në marrjen e autoritetit(postit apo pozites) dhe ka nga ata që mbështeten tek Ai në fitimin e kores së bukës. ”
Kuptimi i dytë:
Përveç faktit që shumica e muslimanëve e dinë për rëndësinë e tevekkulit mbi Allahun në jetën e tyre, disa prej tyre ndonjëherë mund të humbasin për të kujtuar këtë akt të rëndësishëm adhurimi, sepse ata dëgjojnë ata që i lavdërojnë ata shumë dhe shpesh, ose sepse ata janë të zhytur në materializëm, ose sepse ata shohin një mori bekimesh që u janë dhënë në besim dhe në jetën e kësaj bote, kështu që ishte lutja e vetë-njohur e Profetit që një musliman të lexonte në mëngjes dhe në mbrëmje: ” Ja Hajju, Ja Kajjumu bi rahmetike estegisu, aslih li she’ni kul-lehu ve la tekilni il-la nefsi tarfete ‘ajnin. (O Ti, Mirëmbajtësi i Gjallë, i Përhershëm, Të lutem për mëshirën Tënde të bollshme – korrigjo gjendjen time në çdo aspekt dhe mos më lër në vetvete për asnjë moment) .
Ajo që është e nevojshme për një insan – pa marrë parasysh sa zemra e tij dëshiron bindjen dhe adhurimin – është që ky adhurim madhështor (d.m.th. tevekkul) te jete gjithmonë i pranishëm në zemrën e tij para dhe pas hyrjes në adhurim, dhe çdo moment dhe rast, dhe të dijë nëse nuk do të ishte për të teufika (dhënia e suksesit) nga Allahu ai nuk do të ishte në gjendje të shqiptonte ndonjë tesbih (d.m.th. subhanaallah) dhe po të mos ishte teufika nga Allahu askush nuk do të ishte ndër të udhëzuarit.Mendoni me kujdes se pse Sheriati e ka lidhur këtë kuptim me zemrat e pasuesve të tij në disa vende, përfshirë: kur përsëritet pas muezinit dhe kur bëhet fjalë për fjalët: “Hajje alas-salah, hajja alel-felah” ( eja në namaz), eja në shpëtim), ai shqipton: “La havle ve la kuvvete illa billah” ( nuk ka fuqi ose forcë përveç me Allahun), kështu që ai ulet në xhami ndërsa kendone ezani!Realizimi i tevekkulit mbi Allahun gjatë çështjeve të rëndësishme dhe serioze është një pjesë e përbashkët midis muslimanëve. Sidoqoftë, ata ndryshojnë në realizimin e këtij adhurimi të rëndësishëm kur mbretëron prosperiteti, për arsyet që përmendëm më parë; dhe muvefek (i suksesshëm) është ai të cilit Allahu i dhuron teufik në atë që zemra e tij të jetë e mbushur me këtë adhurim kudo që të jetë, dhe kudo që ai ta kthejë fytyrën – qoftë ai daija ose thjesht abid.Allahu ynë, na ruaj nga të metat gjate përmendjes Tende, falënderimit ndaj Teje, dhe adhurimit ndaj Teje.Shkruar nga: Sheikh et al. Omar al-Mukbil, hafizahullahShënime:1 Përkufizimi më i përshtatshëm i tevekkula-s është: mbështetja te Allahu në arritjen e dobive dhe eliminimin e dëmit, me një besim të vendosur në Të dhe duke marrë sebebe të lejuara.
Shih: “El-Kewlul-mufid ala kitabit-tevhid” (2/87).2 Medarixhus-salikin (2/113).3 Medarixhus-salikin (2/114).4 Ebu Dawud (5090), Ibn Hibban në Sahihun e tij (970) dhe e gjykoi atë të besueshëm.Burimi: PROFETI, S.A.V.S., JU KSHILLON
Esmir M.Halilovi
Perktheu dhe pershtati: Sadri Iljazi
