(Tregim relaksues)
Gruaja sapo filloi të përgatiste omëletë (vezë të fërguara), kur burri i saj u shfaq në kuzhinë.
Ai ishte shumë nervoz, pastaj edhe kur i pa vezët në tigan, e humbi plotësisht kontrollin.
“Ki kujdes! Çka po bën? Vendos gjalpë edhe më shumë, gjalpë! O Zoti im!”
Gruaja dukshëm e turbulluar nga sjellja e burrit të saj, nxitoi drejt frigoriferit për të marrë edhe më shumë gjalpë.
“Ke vendosur shumë vezë në tigan, dhe atë, të gjitha përnjëherë! Janë tepër shumë! Ktheji në anën tjetër tani! Tani menjëherë!”
Gruaja (e cila filloi ta pyeste veten se me çfarë budallai është martuar) e harroi plotësisht gjalpin dhe vrapoi prapa tek shporeti.
“Kemi nevojë për gjalpë! A mos je çmendur? O Zot, çka do të bëjmë pa gjalpë? Do të ngjitet në tigan! Nxitoooo!”
Gruaja përsëri u nis drejt frigoriferit.
“Bëju e kujdesshme kur i fërgon vezët! E kujdesshme. Ti kurrë nuk më dëgjon kur e përgatit drekën! Kurrë! Shpejt ktheji në anën tjetër ato! Jo aq shpejt, vëlla, a as të gatuash nuk di!? A je normale? Ktheji si duhet!”
Në atë moment, gruaja filloi të qajë. Nuk kishte më asnjë ide se çfarë të bëjë.
“Çka të ka gjetur sot? Unë di të fërgoj vezë, nuk po kuptoj çka po të pengon më shumë… “
Burri buzëqeshi dhe tha:
“Unë vetëm desha të të tregoj se si ndihem kur vozis automobilin, kurse ti ulesh pranë meje dhe më tregon se çka të bëj…”
Përkthim: Miftar Ajdini
