Ishin ulur njëherë, para shtëpisë së tyre, një indian i vjetër dhe nipi i tij i ri, dhe po bisedonin. Gjyshi u përpoq që t’i jepte sa më shumë urtësi dhe dije vogëlushit dhe kështu ta përgatiste për jetën që ishte para tij. Kjo është arsyeja pse ai ia tregoi atij edhe këtë tregim.
- Në brendi të çdo njeriu zhvillohet një betejë e pandërprerë.
Kjo është për shkak se në veten tonë jetojnë dy ujqër – e filloi tregimin indiani i mençur.
– Si dy ujqër? – E pyeti djaloshi i vogël.
- Njëri ujk është i keq! Këto janë frika, zemërimi, zilia, indinjata, krenaria e rreme, lakmia, egoja, por edhe pikëllimi, arroganca, vetë-keqardhje dhe faji.
- Gjithashtu ekziston edhe ujku i mirë! Këto janë gëzimi, qetësia, dashuria, shpresa, kthjelltësia, mirësia, dhembshuria, bujaria, e vërteta dhe besimi – ia mësonte indiani i vjetër.
- Dhe … Cili ujk fiton? – pyeti nipi pa frymë.
- Ai të cilin e ushqen më shumë – u përgjigj shkurt gjyshi i mençur.
Përkthim: MIFTAR AJDINI
